Contame un conto

Cando fui a visitarlle como todos os sabados desde fai un ano, despois de estar sentados durante horas mirando pola xanela da cociña, acerqueime a el y dixenlle:
-Contame un conto.
Miroume como si nunca me hubera visto y riuse.
-Un conto queres que te conte un conto? Pero cantos anos tens ti? 18? Non tens idade para un conto.
-Necesito informacion para o colexio, teño que falar da memoria historica galega.
-Memoria historica? JÁ! Non é un tema duado non - riuse- queres que te conte un conto?
-Conta.

-"Acordome de cando tiña a tua idade, uns 18 anos, e saia á rua á caza de rapazas novas, se me daba mellor isso que ir á caza ás 6 da mañá co meu pai, a calle principal non era a que é agora, nin tiña todos eses edificios inventados do seculo XXI, ai non, nada disso, o bonito era que cando saia a porta, tiña a calle principal diante, asín é, faime caso, non me mires con caras raras, é certo o que che digo. Cando miraba por esta misma ventana non via todos esos edificios ao lado da praia, non, habia un monte moi verde e moi bonito, con os troncos marrons e as polas, e habia paxaros, ohh se habia paxaros, moitos, tanto paxaros como grans de area hai na praia, xa o sei, son moitos paxaros, pero non che dixen xa que deixes as caras raras? Pois que che estaba contando? ah si.. a praia... que bonita era a praia, chea de mozas novas con a falda ata os pés, non como agora que casi non levan ropa, canto mas corto mellor dixome o outro dia unha nena cando lle dixen que levaba a falda moito corta, que vergonza, bonitas eran as mulleres do meu tempo, cas faldas largas e lindos pañuelos, ian á praia a tocar cos pes a area e deixar que a auga mollara os pes, só os pés... e logo estabamos os chavalotes, que faziamos mil e unha parrafada.... pero o mais bonito era ver a auga azul e verde, limpa, non como agora que está chea de merda... sí dixen merda... xá o quitarás logo si queres, pero o que ten a auga agora é merda, merda que bontan o xovens coma ti, cheo de coca colas e sacas de patacas freidas ou fritidas o que carallo é aquilo. Vos non sabedes vivir bem, bonito era o verde que vias por esta ventana, non todos eses ladrillos laranxas, que feos son... Co bonitas que son as casas de pedra non che parece? As casas bonitas de pedra foron destruidas, agora hai eses edificios do fondo de ladrillo... que noxo dá... Indignome cando falo disto, e sabes porque? Porque isto era moi bonito, non habia sitio mais bonito ca este... pero tiñamos moitos visitantes dos lados de Madrid, e a xente queria ser mas fina, o más "chic" chamalle como queiras, pero estropearon todo o bonito que nos quedaba, e aun non se dan conta, pero xa o faran.... Ves todos eses coches ao fondo? Pois todo eso era xardin non habia carreteras desas ni supermecados... Gadis? pero que é iso? Eroski? Já. Non habia nada mellor que a carne da tia Lola,  ai e como sabian aquelas mazás, isso era vida. Dabame meu abuelo, unha moneda para ir a comprar mazas... gominolas.. meu neto me pide gominolas...Que triste é que os tempos cambien... Sigo dicindo co bonito que era todo isto en verde, viñeron os de Madrid e o estropearon entero... Imaxina ti, onde estan todos eses edificios que parecen monstruos erguidos? Pois hai coñecin eu á miña muller, nun banco.. bueno, un intento de banco, subimos ata a praza polo xardin, e depois baixamos de man dada.. isso era que xa estabamos para casar... e agora ves a mesma moza con 5 tios no mesmo ano de man dada pola praza.. Ay non, isso no meu tempo non era asin. E apaga xa esa grabadora, no meu tempo escribiase á man non existian esas cosas.."